De provincie Friesland heeft haar eigen Friese volkslied genaamd De Alde Friezen oftewel De Oude Friezen. Het lied is officieel geschreven door arts en schrijver Eeltje Halbertsma die afkomstig was vanuit Grou. Hij leefde in de tijd van de achttiende eeuw die overging in de negentiende eeuw. Toch is de versie die tegenwoordig gebruikt wordt bewerkt door iemand anders, namelijk Jacobus van Loon. Hij is geboren in 1876 en heeft ervoor gezorgd dat de officiële versie werd ingekort. Vervolgens verscheen in het jaar 1829 voor het eerst de tekst van De Alde Friezen.
Enige tijd later ontdekte Halbertsma dat de tekst goed past op de melodie van een Duits lied. Waarschijnlijk is dat de reden waarom deze melodie gebruikt is voor het Friese volkslied. Ter ere van Eeltje Halbertsma werd het lied met de bijpassende melodie voor hem gezongen in 1875. Op dat moment werd erop aangedrongen om het lied tot Friese volkslied te bestempelen. Een jaar later was de verkortte versie van het lied dan ook in It Lieteboek oftewel Het liedboek, te vinden. Friesland heeft dus vanaf 1876 officieel een volkslied. Hieronder kun je lezen wat de oorspronkelijke tekst van Eeltje Halbertsma was. Ook kun je de ingekorte versie en de Nederlandse vertaling inzien.
Oorspronkelijke tekst van het Friese volkslied
Frysk bloed, tjoch op! Wol nou’ris broeze ind siede,
Ind bonsje throch myn ieren om.
Flean op! Ik sjong it baeste lân fenn’ ierde;
It Frysce lân fol ear ind rom.
Klink den, in dawerje fier yn it roun
Dyn âlde eare, o Frysce groun.
Ompolske fen it heage sâlte wetter,
Forthroppe op ien terp oaf stins,
Hien’ d’âlde Friezen yn de wrâld net better.
Hjar lân ind frydom wier hjar winsk.
Klink den, ind dawerje fier yn it roun
Dyn âlde eare, o Frysce groun.
Frjemd fen it jok fen frjemde hearen,
Faek earm, mar dochs sterk ind fry,
Hoe de âlde Fries stânfaest by syn menearen.
Hy wier ien Fries, ien Fries stoar hy.
Klink den, ind dawerje fier yn it roun
Dyn âlde eare, o Frysce groun.
Throch waer ind wyn, tsjin need ind dea to striden.
Mei ’t gleaune swird yn d’îs’ren hân,
Wier wille yn dy fromme tîden,
Wier ’t foár de frydom fen hjar lân.
Klink den, ind dawerje fier yn it roun
Dyn âlde eare, o Frysce groun.
Fen buwchjen frjemd, ind fy fen ljeawe wirden,
Wier rjocht ind sljocht hjar her tind sin.
Hja beane om neat, mar mei de bleate swirden
Soen’s’ alle thwang ind oerlaest jin.
Klink den, ind dawerje fier yn it roun
Dyn âlde eare, o Frysce groun.
Sa faek throch stoárm yn djippe sé beditsen,
Oerâlde ljeawe Frysce groun,
Waerd noait dy taye bân forbritsen,
Dy Friezen oan hjar lân forbuwn.
Klink den, ind dawerje fier yn it roun
Dyn âlde eare, o Frysce groun.
Throchloftich folk fen dizze âlde namme,
Waes jimmer op dy âlders great.
Bljou îwich fen dy grize heage stamme
Ien grien, ien kreftich doerjend leat.
Klink den, ind dawerje fier yn ’t roun
Dyn âlde eare, o Frysce groin.
Het Friese volkslied ingekort
Hieronder vind je de ingekorte versie van het Friese volkslied. Dit is de tegenwoordige versie die gebruikt wordt voor evenementen en gelegenheden.
Frysk bloed tsjoch op! Wol no ris brûze en siede,
En bûnzje troch ús ieren om!
Flean op! Wy sjonge it bêste lân fan d’ierde,
It Fryske lân fol eare en rom.
Refrein:
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Klink dan en daverje fier yn it rûn
Dyn âlde eare, o Fryske grûn!
Hoe ek fan oermacht, need en see betrutsen,
Oerâlde, leave Fryske grûn,
Nea waard dy fêste, taaie bân ferbrutsen,
Dy’t Friezen oan har lân ferbûn.
Refrein
Fan bûgjen frjemd, bleau by ’t âld folk yn eare,
Syn namme en taal, syn frije sin;
Syn wurd wie wet; rjocht, sljocht en trou syn leare,
En twang, fan wa ek, stie it tsjin.
Refrein
Trochloftich folk fan dizze âlde namme,
Wês jimmer op dy âlders great!
Bliuw ivich fan dy grize, hege stamme
In grien, in krêftich bloeiend leat!
Refrein
De Nederlandse vertaling van het Friese volkslied
Benieuwd wat de vertaling van het Friese volkslied is? Dan kun je verder lezen.
Fries bloed kom in beweging
Bruis, kook, en bons door onze aderen!
Kom op! Wij bezingen het beste land van de aarde,
Het Friese land vol eer en roem
Refrein:
Klink dan en daver trots in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Klink dan en daver trots in het rond
Jouw oude eer, o Friese grond!
Hoe ook door overmacht, nood en zee bedreigd,
Oeroude lieve Friese grond,
Nooit werd die vaste, taaie band verbroken,
Die Friezen aan hun land verbond.
Refrein
Buigen was hen vreemd, zo hield het oude volk in ere
Zijn naam en taal, zijn vrijheidszin;
Zijn woord was wet, rechtdoorzee en trouw zijn leer,
En dwang, van wie dan ook, stond het tegen.
Refrein
Doorluchtig volk van deze oude naam,
Wees altijd trots op je (voor-)ouders!
Blijf eeuwig van die grijze, hoge stam,
Een groene, een krachtige bloeiende loot!
Refrein